- boieiro
- boieiro s. m. 1. Condutor ou guarda de bois. 2. Constelação boreal no prolongamento da cauda da Ursa Maior.
Dicionário da Língua Portuguesa . 2012.
Dicionário da Língua Portuguesa . 2012.
Alcochete (Freguesia) — Alcochete Wappen Karte … Deutsch Wikipedia
bouvier — bouvier, ère (bou vié, viê r ) s. m. et f. 1° Celui, celle qui garde, conduit les boeufs. • Rômont le reconnaît, le suit et le harcelle ; Et, vomissant l outrage, il élève la voix : C est donc toi, criait il, fier bouvier de montagne, Aux… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
boar — BOÁR, boari, s.m. Păstor de boi. [var.: bouár s.m.] – lat. bo(v)arius. Trimis de valeriu, 21.03.2003. Sursa: DEX 98 boár (boári), s.m. – Păstor de boi. lat. boārius sau bovārius (REW 1180; Candrea Dens., 171; DAR); cf … Dicționar Român
Arcturo — s. m. 1. [Astronomia] Estrela da constelação do Boieiro. 2. [Linguagem poética] O Polo Norte. 3. A região ártica … Dicionário da Língua Portuguesa
Bootes — s. m. [Astronomia] Boieiro, constelação boreal … Dicionário da Língua Portuguesa
buzina — s. f. 1. Trombeta curva. 2. Búzio grande furado no centro para servir de buzina. 3. Instrumento sonoro que produz um som estridente ou bastante audível. 4. Instrumento usado para produzir um som estridente ou bastante audível em veículos ou… … Dicionário da Língua Portuguesa
cingeleiro — s. m. 1. Lavrador que tem só uma junta de bois; carreiro. 2. Boieiro que ajuda o arrasto das redes de pesca … Dicionário da Língua Portuguesa
picanha — s. f. 1. Zona posterior do lombo da rês. 2. Carne proveniente dessa zona. 3. Prato preparado com essa carne. ‣ Etimologia: origem controversa, talvez de picar ou do espanhol picana, vara de boieiro … Dicionário da Língua Portuguesa